به منظور بررسی مقاومت یولاف وحشی (Avend ludoviciana Durieu.) به علف کش کلودینافوپ - پروپارژیل، آزمایش های گلخانه ای و زیست سنجی بذر در ظرف پتری در طی سال های 83-1381 صورت گرفت. آزمایش های گلخانه ای شامل آزمایش های غربال کردن و تعیین درجه مقاومت و آزمایش های زیست سنجی در ظرف پتری شامل تعیین دزی از علف کش که باعث %50 بازدارندگی طول ساقه چه توده حساس (ID50)، تعیین میزان حساسیت توده ها به علف کش ها و تعیین درجه مقاومت بود. آزمایش ها بر روی 12 توده یولاف وحشی جمع آوری شده از سه استان فارس، مرکزی و خوزستان با علف کش کلودینافوپ - پروپارژیل، انجام گرفت. آزمایش های غربال کردن توده ها در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. در این آزمایش ها توده های یولاف وحشی در مرحله 4-2 برگی با دز توصیه شده علف کش سم پاشی شدند. چهار هفته بعد از سم پاشی درصد وزن خشک توده ها و درصد گیاهان زنده مانده هر توده نسبت به شاهد (بدون علف کش) محاسبه و نمره دهی بر اساس استاندارد EWRC انجام شد. در مرحله بعد واکنش توده ها در برابر 0.1 تا 16 برابر دز توصیه شده علف کش کلودینافوپ - پروپارژیل ارزیابی و درجه مقاومت آن ها محاسبه شد. آزمایش های زیست سنجی بذر در ظرف پتری در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفتند. در این آزمایش ها درصد طول ساقه چه توده ها نسبت به شاهد (آب مقطر)، 7 روز پس از اعمال تیمار علف کش به بذرهای جوانه زده سنجیده شد. ID50 توده حساس تعیین گردید و در مرحله بعد واکنش کلیه توده ها به آن سنجیده شد. درجه مقاومت توده ها نیز محاسبه شد. نتایج حاصل از کلیه آزمایش های گلخانه ای و زیست سنجی بذر نشان داد که سه توده KR3, KR2, KR1 از استان خوزستان به علف کش کلودینافوپ- پروپارژیل مقاوم می باشند.

از میان علف های هرز انگل، گونه Cuscuta campestris انگل اجباری بسیاری از خانواده های گیاهی است که در بین گونه های سس بیشترین پراکنش را در جهان دارد و در سال های اخیر خسارت فراوانی به زراعت چغندرقند در استان های خراسان وارد کرده است. لذا در این تحقیق، مطالعات گلخانه ای و مزرعه ای جهت ارزیابی تحمل احتمالی ارقام تجاری چغندرقند نسبت به این علف هرز انجام شد. آزمایشات گلخانه ای در قالب طرح کاملا تصادفی، با پنج تکرار و آزمایشات مزرعه ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی شامل پنج رقم چغندرقند (کستل، پائولینا، بریجیتا، فلورس و لائتیتیا) همراه با آلودگی سس و تیمارهای شاهد (ارقام بدون آلودگی سس) بودند. صفات مورد بررسی شامل وزن خشک و تر ریشه و اندام هوایی چغندرقند، وزن خشک سس، تعداد هوستوریوم روی اندام هوایی چغندرقند و درصد رشد سس و چغندرقند بود. براساس نتایج بدست آمده ارقام مورد بررسی سطوح مختلفی از مقاومت به انگل سس را نشان دادند. رقم فلورس در حضور انگل از لحاظ درصد وزن خشک ریشه و اندام هوایی نسبت به شاهد در مقایسه با سایر ارقام در بالاترین سطح قرار گرفت در حالیکه رقم پائولینا با داشتن 13.48 درصد وزن خشک ریشه و 31.96 درصد وزن خشک اندام هوایی نسبت به شاهد، کمترین مقاومت را نشان داد. در مورد وزن خشک سس و تعداد هوستوریوم در هر تیمار، بیشترین و کمترین مقدار به ترتیب به رقم کستل و فلورس بود. در این آزمایش رقم فلورس به عنوان مقاوم ترین و رقم کستل حساس ترین رقم به انگل سس شناخته شدند.

به منظور بررسی و پی جویی مقاومت به علف کشهای بازدارنده ACCase در توده های علف هرز فالاریس مشکوک جمع آوری شده از مزارع گندم دو استان فارس و گلستان، آزمایش دز-پاسخ در گلخانه تحقیقاتی دانشکده دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. نتایج نشان داد که توده های AR، SR3، MR4، FR2، FR4 و FR8 از استان فارس و GR2-1 از استان گلستان با درجات مختلفی به علف کش دایکلوفوپ-متیل مقاوم شده اند. وجود سطوح مختلف مقاومتی، احتمالا بدلیل وجود مکانیسم های متفاوت مقاومت به این علف کش در توده های یاد شده می باشد. توده های AR، SR3 و MR4 به علف کشهای بکار برده شده دارای مقاومت عرضی بوده و بین 11-5 برابر به علف کش دایکلوفوپ-متیل و 8-7 برابر به کلودینوفوپ-پروپارژیل مقاوم شده اند. در این بین توده SR3 بالاترین درجه مقاومت را به هر دو علف کش نشان داد.

امروزه مقامت علف های هرز به علف کش ها در کشورهای مختلف جهان به مهم ترین موضوع تحقیقاتی در بخش های علف های هرز تبدیل شده است. به منظور بررسی مقاومت علف های هرز یولاف وحشی (Avena ludoviciana)، فالاریس (Phalaris minor, P. paradoxa & P. brachistachis) و چچم (Lolium rigidum) در مزارع گندم در استان های فارس، خوزستان و گلستان و ایلام نسبت به علف کش کلودینافوپ پروپارژیل (تاپیک) از گروه بازدارنده های ACCase، خانواده آریلوکسی فنوکسی پروپیونات، 6 آزمایش گلخانه ای جداگانه در گلخانه تحقیقاتی بخش تحقیقات علف های هرز موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور انجام شد. این 6 آزمایش ها بر روی 19 توده یولاف وحشی (شامل 15 توده مشکوک به مقاومت و 4 توده حساس)، 14 توده فالاریس (شامل 10 توده مشکوک به مقاومت و 4 توده حساس) و 9 توده چچم (شامل 8 توده مشکوک به مقاومت و 1 توده حساس) از استان فارس، 4 توده یولاف وحشی از استان لرستان (شامل 3 توده مشکوک به مقاومت و 1 توده حساس). 17 توده فالاریس از استان خوزستان (شامل 16 توده مقاوم و 1 توده حساس) و 12 توده فالاریس از استان گلستان (شامل 11 توده مشکوک به مقاومت و 1 توده حساس) انجام شد. کلیه آزمایش ها به طور جداگانه در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار صورت گرفت. ضمنا برای هر گلدان سم پاشی شده یک گلدان شاهد بدون سم پاشی نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. 30 روز پس از سم پاشی درصد تعداد علف هرز و درصد وزن خشک تک بوته علف های هرز باقیمانده در بعد از سمپاشی نسبت به قبل از سمپاشی محاسبه شد و توده ای به عنوان توده مقاوم در نظر گرفته شد که حداقل %80 تعداد و %50 وزن خشک خود را نسبت به شاهد بدون سمپاشی حفظ کرد. براین اساس در استان فارس 4 توده مقاوم و 2 توده احتمالا مقاوم فالاریس، 6 توده مقاوم و 3 توده احتمالا مقاوم یولاف وحشی و 5 توده مقاوم و 3 توده احتمالا مقاوم چچم تشخیص داده شد. در استان ایلام مقاومت 2 توده یولاف وحشی قطعی گردید. در استان خوزستان 3 توده مقاوم و 2 توده احتمالا مقاوم فالاریس و در استان گلستان نیز 11 توده فالاریس مشکوک به مقاومت شناخته شدند. در مجموع در این آزمایش 75 توده شامل 63 توده مشکوک به مقاومت و 12 توده حساس مورد آزمایش قرار گرفت. از 63 توده مشکوک به مقاومت 37) توده فالاریس، 18 توده یولاف وحشی و 8 توده چچم)، 28 توده کاملا مقاوم (شامل 12 توده فالاریس، 11 توده یولاف وحشی و 5 توده چچم) و 10 توده احتمالا مقاوم (شامل 4 توده فالاریس، 3 توده یولاف وحشی و 3 توده چچم) شناخته شد. به عبارتی از کل توده های مشکوک به مقاومت مورد آزمایش حدود %60 (%40 مقاوم و %16 احتمالا قوی) مقاوم و احتمالا مقاوم تشخیص داده شدند.

به منظور بررسی مقاومت توده های علف هرز یولاف وحشی به علف کش کلودینافوپ پروپارژیل، آزمایش گلخانه ای در سال 1387 در بخش تحقیقات علف های هرز موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 12 توده یولاف وحشی مشکوک به مقاومت در برابر علف کش کلودینافوپ پروپارژیل و یک توده حساس به این علف کش بودند که از استان فارس جمع آوری شدند. آزمایش واکنش به دوز بر روی 13 توده یولاف وحشی صورت پذیرفت. در این آزمایش واکنش توده های یولاف وحشی در دامنه ای از دوزها شامل 0.25 تا 16 برابر دوز توصیه شده 64) گرم ماده موثره در هکتار) علف کش کلودینافوپ پروپارژیل بررسی شد. تیمار علف کش در مرحله 2 تا 4 برگی یولاف وحشی اعمال شد. شاخص های اندازه گیری شده در آزمایش شامل، درصد بوته های یولاف وحشی زنده مانده پس از سمپاشی نسبت به شاهد و درصد وزن خشک گیاهان هر توده نسبت به شاهد بودند. نتایج این آزمایش نشان داد که تمامی توده های یولاف وحشی مشکوک به مقاومت جمع آوری شده از استان فارس، نسبت به علف کش کلودینافوپ پروپارژیل مقاوم می باشند. مقایسه شاخص های مقاومت توده ها نسبت به توده حساس بر مبنای درصد وزن خشک و تعداد بوته زنده مانده نسبت به شاهد، نشان داد که توده W/F-M2.85 از شهرستان مرودشت بالاترین مقاومت را نسبت به علف کش کلودینافوپ پروپارژیل دارا می باشد. بطوری که این توده توانست حتی در 16 برابر دوز توصیه شده (1024 گرم ماده موثره در هکتار) نیز، بیش از 50 درصد وزن خشک و بقای خود را نسبت به شاهد حفظ کند.